Çocuğu sürekli övmek özgüven getirir mi? Uzmanlar ters etkiye karşı uyarıyor
Çocuk yetiştirmek epeyce meşakkatli bir iştir. Anne babalar çocuklarına hoş bir gelecek hazırlamak ismine ihtimamla çalışır. Çocuk yetiştirirken, onun ileride başarılı bir birey olması için küçüklükten beri özgüvenli olmasını isterler. Çocuğun özgüven kazanması için kimi prosedürler uygularlar.
Bu maksatla bazen çocuğa fazlaca övgü dolu kelamlar aktarılabilir. Çocuğun bir şey başardığında övülmesi, yaptığının bedel görmesi elbette kişiliği açısından olumlu bir tesir bırakır lakin denge kaçtığında ibre bilakis dönebilir.
ÇOCUĞUN ÖZGÜVENLİ OLMASI İÇİN DAİMA ÖVMEK GERÇEK MU?
Anne babaların çocuğa haddinden fazlaca “süpersin, harikasın”, “sen çok zekisin”, “bunu yapabilirsin, bravo” üzere övgü dolu kelamlar söylemesi telaşa sebep olabilir. Uzmanlar, övgü ve tasa ortasındaki çizginin hassas bir istikrarda durduğuna işaret etmektedir.
Yerinde ve uygun dozda söylenen övgüler çocuğun duygusal gelişimi açısından olumlu bir tesir doğuracak ve motive edici olacaktır. Keza çocuk bir muvaffakiyet gösterdiğinde takdir edilmesi, duygusal gelişimi açısından değerlidir.
Yanı sıra gerekli gereksiz her durumda sarf edilen övgüler ise çocuğun her yaptığı için alkış beklemesi ve alkışlanmadığında tasaya kapılması sonucunu doğurabilir. Münasebetiyle uzmanlar, abartılı ve içi boş övgülerden kaçınılması konusunda uyarıyor.
MOTİVASYON İÇSEL OLMALIDIR
Aşırı övgü, çocuğun daima dışarıdan gelecek bir motivasyona muhtaçlık duyma hissini besleyecektir. Halbuki gerçek muvaffakiyet, içsel bir motivasyondan gelmelidir. Bu da çocuğun yanlış yapabilme ve yanlışlarından ders alabilme özgürlüğüne sahip olmasını gerektirir. Münasebetiyle gerçek özgüven, yaşayarak öğrenmeden ve kusur yapmaktan korkmamaktan gelir.
Başarı, bir sürecin sonudur. Sürecin kendisi ise çaba ve emektir. Daima sonuca odaklanmak yerine çocuğun gösterdiği uğraşa odaklanmak, ona azim ve sabrı tavsiye etmek, özgüven kazandırmada kilit bir rol oynamaktadır.
