Bu şiiri her camiye asmalı
Ramazanın manevi ikliminin üzerimize dalga dalga yayıldığı günlerdeyiz. Ramazanda yapılan ibadetlerin farklı bir havası olduğu aşikârdır. Bilhassa teravih namazları ramazan boyunca mescitlerin şenlenmesine vesile olan nadide vakitlerdendir. Mescitlerin neredeyse bütün vakitlerde en dolu olduğu bu vakitlerde art safların değişmez cemaati çocuklar da kendilerinden beklenen çocuklukları ile saflardaki yerini almaktalar.
Teravihe çocuklar da gelir ve güler çocuklar
Salâvatlarla, dualarla gönüllerimizi hoşnut eden teravih namazlarının değişmez özelliklerinden birisi de mescide gelen çocuklardır. Özelikle en art saflarda yerini alan çocuklar, birinci rekâtlarda pek önemli başladıkları namazı birbirlerini gözetleyerek, biraz iterek, biraz çekerek, en çok da güldürerek devam ettirirler namazlarını. Tâ ki birinci selamda ön saflardan aksallı bir dedenin azarlamasını işitene kadar. Hatta bazen işi ileriye götürüp çocukları kulaklarından tutup cami dışına atan bir hacı amca gelene kadar.
Mahmut Bıyıklı’nın “Teravihte Gülen Çocuklar” şiiri tam da bu cami kuşlarını anlatır.
Çocukların mescitlerden uzaklaştığı, caminin manevi havasından çocukların yoksun kaldığı yaşadığımız çağda teravihe gelip de gülen çocukların bir başkaldırısıdır bu şiir.
“Teravihte gülen çocuklar,
Elbette susmayı da bilirler
Kaş çatmasa büyükler
Tam otuz gün gelirler”
Hepimizin çocuklukta yaşadığı bir teravih anısı vardır. Ramazanın iftarı, sahuru vardır lakin teravihler çocuklar için daha cazip vakitlerdendir. Çocuklar neden teravihe gitmek ister üzere bir soruyu düşündüğüm çok olmuştur. Herhalde akşam vakitlerinin çocuklara kattığı gizem, teravih namazının kendine has salâvatları, yalnızca ramazana has bir vakit olması üzere sebepler çocukları mescide çağırmakta diye düşünüyorum.
Çocuklara mescitlerin kapıları her vesilede açılmalı. Cami ile çocuk yaşta tanışan çocuklar kuşatmalı dünyamızı. Müsamaha dediğimiz gönül genişliğini çocuklara en çok da mescitte yaşatmalı büyükler. “Çocuktur, güler.” diyerek sevgiyle yaklaşmalı mescitlerin şen bülbüllerine. Aslında çocuk da bilmez ki neden güldüğünü. Mahmut Bıyıklı’nın şiirinde dediği üzere hoş yanından bakmak gerek o gülücüklere.
“Teravihte gülen çocuklar, bütün dualar ezberinde / ancak melek mi gıdıklıyor ne/ gülüyorlar namazın orta yerinde.”
Peygamberimizin çocuk sevgisi örnek alınmalı
Her hususta başkanımız olan Peygamber Efendimiz’in çocuk sevgisi ve çocuklara olan düşkünlüğü her vakit örnek davranış olarak anlatılır. Torunları Hasan ve Hüseyin’e olan sevgisi, gördüğü her çocuğa gösterdiği ilgi, çocuk sevgisi için “Evet, severim. Kim onları severse beni sevmiş, kim onlara kin tutmuşsa, bana kin tutmuş olur.” demesi ve birçok örnekler çocuklara olan yaklaşımımızda da bize rehber olmalı.
Bilhassa mescitlerimizde çocuklara karşı daha hoşgörülü olmalı, onları mescitlerden uzaklaştıracak davranışlardan kaçınmalıyız. Hz. Enes’in naklettiği şu Hadis çocukları mescitlerden uzaklaştırmak isteyenlere çok düzgün bir örnek olsun; “Peygamberimizi (asm) hutbe okurken gördüm, Hasan dizinin üstündeydi. Ne söyleyecekse cemaate söylüyor, sonra eğilip çocuğu öpüyor ve ‘Ben bunu seviyorum.’ diyordu.” Mescide torunları ile giden bir peygamberin ümmeti olarak mescide gelen çocukları azarlamak, çocukları mescide almamak hakkına herhalde kimse sahip değildir.
Teravihe gelen çocuklara sevgiyle yaklaşmalı, onlara ilgi göstermeli büyüklerimiz. Tebessümün sadaka sayıldığı bir dinin mensubuyuz. Caminin en ön safındaki hacı dedeler, hacı amcalar keşke ceplerine birkaç şeker alsalar, mescide gelen çocuklara bu şekerlerden verseler, çocukların başlarını okşayıp onlarla birkaç hoş kelâm etseler. Çocukları mescitte azarlayıp, susturmaya çalışıp, sonra da “Ne olacak bu çocukların hali?” demenin kimseye bir kârı yoktur.
Mahmut Bıyıklı’nın şiirini mescitlerin giriş panolarına asmak gerek. Mescide girip çıkarken gözü takılan amcalar tahminen insafa gelir de caminin nadide güllerine ses çıkarmazlar.
Teravihte gülen çocuklar,
Bütün dualar ezberinde
Fakat melek mi gıdıklıyor ne
Gülüyorlar namazın orta yerinde
Teravihte gülen çocuklar,
Şüphesiz susmayı da bilirler
Kaş çatmasa büyükler
Tam otuz gün gelirler
Teravihte gülen çocuklar,
Mümin, cemaatin hepsinden
Ne kızarsın imam amca
Orman bıkar mı kuş sesinden
Teravihte gülen çocuklar,
Mescitteki en güzel fikir
Zira onlar dört rekatta bir
Getirilen salavat gibidir…
Teravihte gülen çocuklar,
Size kızanlara ne dersiniz
Anlatsam onları bir size
Ömür uzunluğu gülersiniz…
